Þetta er áhugaverð umræða sem kemur samt ekki á óvart þvi kröfurnar á ungt fólk í dag eru þannig að það er nánast ógerlegt að standast þær og það eiginlega bara fyrir útvalda. Hamingjan virðist vera mikið fólgin í peningum, útliti og félagslegu samþykki. Það er ekki allra að hafa aðgang að peningum og ekki allra að breyta útliti og engin öruggur með að vera samfélagslega samþykktur. Svo þessi innri hamingja sem sprettur af því að vera sáttur og njóta líðandi stundar er á afturhaldi.
Ég hef verið að sjá stutt myndbönd sem einmitt sýna það hvernig fólk rembist við að komast á ákveðin stað til þess eins að ná að taka upp myndband af sér í raun óraunverulegri atburðarás sem fegrar ferðina þangað og skilur áhorfanda eftir með glansmynd af viðkomandi sem á sér ekki endilega stoð í raunveruleikanum. En svona er þetta sett upp svo áhorfandi heillist af lífi þess sem er á bak við myndavélina og til þess að fá ´´like´´ og þannig öðlast þetta félagslega samþykki.
Ef hamingjan er byggð á því að áhorfendur að lífi manns samþykki mann eða a maður eigi peninga til að kaupa hamingjuna þá er það alls ekki allra að upplifa hamingjuna.
Spurning er hvort unga fólkið okkar í dag myndi vilja breyta þessum kröfum og búa þannig til nýjan hamingjustandard eða hvort þessu verður seint eða aldrei breytt?